وکیل پرونده خیانت در امانت بندرعباس

اگر در خصوص مطلب وکیل خیانت در امانت بندرعباس سوال یا نظری دارید میتوانید از پایین همین صفحه آن را ارسال نمایید.

شرایط تحقق جرم خیانت در امانت

شرایط تحقق جرم خیانت در امانت را به شرح ذیل بیان نموده است:
موضوع جرم باید مال یا وسیله تحصیل مال باشد.
مال امانی باید از سوی مالک یا متصرف قانونی به امین سپرده شده باشد.
مال به یکی از طروق قانونی و با شرط استرداد یا به مصرف معین رسانیدن، به امین سپرده شده باشد.
بین فعل مرتکب و ضرر مالک یا متصرف قانونی آن رابطه علیت برقرار باشد.

ارکان جرم خیانت در امانت

هر جرمی برای تحقق باید مرکب از عناصر متشکله خود باشد و تا زمانی که همه ارکان جرم وجود نداشته باشند، جرم محقق نخواهد شد. ارکان جرم خیانت در امانت شامل عنصر قانونی، مادی و معنوی می باشند.

رکن قانونی جرم خیانت در امانت

مواد قانونی ارتکاب جرم خیانت در امانت از طرف قانون گذار صریحا ممنوع و مستحق مجازات معرفی شده است. مواد ۶۷۳ و ۶۷۴ قانون مجازات اسلامی رکن قانونی جرم خیانت در امانت است.
در حال حاضر رکن قانونی جرم خیانت در امانت ماده ۶۷۴ قانون تعزیرات مصوب ۱۳۷۵ می باشد که در ماده ۶۷۴ آمده است.
اموال منقول یا غیرمنقول یا نوشته هایی مانند سفته و چک و قبض و نظایر آن به عنوان اجاره یا امانت یا رهن یا برای وکالت یا هرکار با اجرت یا بی اجرت به کسی داده شده و باید اشیای مذکور مسترد شود یا به طور معینی به مصرف برسد و شخصی که فردی که اشیاء نزد او بوده است، اموال را به ضرر مالک یا متصرف آن ها استعمال یا تصاحب یا تلف یا مفقود نماید به حبس از شش ماه تا سه سال محکوم می شود.

رکن مادی جرم خیانت در امانت

عنصر یا رکن مادی جرم خیانت در امانت شامل استعمال، تصاحب، مفقود و تلف کردن مال امانت داده شده است که به شکل فعل یا ترک فعل می باشد. عمدتاً جرم خیانت در امانت به صورت فعل است و در ماده ۶۷۴ بیان شده است. افعالی که رکن مادی جرم خیانت در امانت را شامل می شوند عبارتنداز:

تصاحب کردن

تصاحب در لغت به معنای صاحب شدن و مالک شدن است. تصاحب به عنوان بارزترین مصداق رفتار مجرمانه خیانت در امانت عبارت است از تصرف به عنوان مالکیت یا تصرف مالکانه امین در مال مورد امانت به عبارت دیگر یعنی شخصی که مال را به امانت قبول کرده است و امین محسوب می شود، مال مورد امانت را از آن خود بداند و به گونه ای رفتار کند که مالک مال به نظر برسد.

استعمال کردن

استعمال در لغت به معنای به کار بستن و به کار بردن آمده است. در اصطلاح منظور از استعمال موردنظر در این جرم به کاربردن ناروای مال مورد امانت و سوء استفاده از آن در غیر از محل مورد نظر امانت گذار است، به عبارت دیگر مراد از استعمال به کار بردن مال امانی در هدفی غیر از آنچه بر روی آن توافق شده است.

تلف کردن

اتلاف در لغت به معنای نابود کردن و هلاک کردن است و در اصطلاح تلف کردن یعنی نابود کردن مال موجود به نحوی که غیر قابل استفاده گردد. با این تعاریف تلف ممکن است جزئی و ناظر به از بین رفتن قسمتی از مال مورد امانت باشد و یا تلف کلی که تمام یک مال معین مورد امانت باشد و یا تلف کلی که تمام یک مال معین مورد امانت را شامل شود مانند خراب کردن اتومبیل مورد امانت یا از بین بردن سند مورد امانت و نظایر آن.

مفقود کردن

مفقود یعنی گم کردن و معدوم کردن. منظور از مفقود کردن، مفقود شدن در اثر تعدی و تفریط در نگهداری مال امانی نیست. بلکه منظور آن است که امین مال امانی را با قصد ایراد ضرر به امانت گذار مفقود یا ناپدید کند؛ لذا امین باید در اقدام خود سوء نیت در اضرار به مالک را داشته باشد که فراتر از تعدی و تفریط است و اگر گفته شود که برای تحقق خیانت در امانت تعدی و تفریط لازم است. در واقع امین کاری کند که دستیابی به مال مورد امانت برای مالک غیرممکن باشد.

رکن معنوی جرم خیانت در امانت

خیانت در امانت از جرایم عمدی مقید می باشد که برای تحقق آن هم سوء نیت عام و هم سوءنیت خاص نیاز است. در واقع مرتکب می بایست قصد خیانت و قصد نتیجه خاص یعنی اضرار به مالک یا متصرف را داشته باشد. فلذا برای مجرم شناختن امین لازم است که احراز شود که امین با علم و آگاهی نسبت به تعلق مال به مالک یا متصرف قانونی مبادرت به ارتکاب رفتارهای چهارگانه فیزیکی در ماده ۶۷۴ قانون مجازات اسلامی که در مطالب فوق به آن ها اشاره شد، نموده و از این طریق موجبات ضرر و زیان مالک یا متصرف قانونی را فراهم کرده است.

زمان تحقق جرم خیانت در امانت

زمانی كه مالک مال را مطالبه می نمايد و امين با سوءنیت از بازگرداندن آن خودداري نمايد، چه مال موجود باشد يا قبلا تلف يا مصرف شده باشد، جرم محقق خواهد شد. البته این عدم استرداد باید همراه با سوءنیت باشد، یعنی اگر شما در هنگام مطالبه به هر دلیلی بدون اینکه قصد عدم بازگرداندن و ضرر زدن به مالک را داشته باشید، از بازگرداندن مال ناتوان باشید، جرمی در کار نخواهد بود.
سوءنیت و انگیزه دو امر متفاوت هستند که باید آن‌ها را تفکیک نمود،
سوءنیت به معنای قصد ارتکاب عملی است،
در حالی که انگیزه هدف پنهان در انجام کاری است،
عدم استرداد باید آگاهانه و از روی قصد و نیت ضرر رساندن به مالک باشد.

نحوه شکایت از جرم خیانت در امانت

محل ثبت تمامی جرایم در وهله‌ اول در دادسرا، محل وقوع جرم صورت می‌گیرد. دادسرا با توجه به دلایل ارائه شده از سوی شاکی نظیر شهادتِ شهود، رسیدِ دریافت مال و اظهارنامه‌های بدون پاسخ، اقدام به تحقیقات می‌نماید و در نهایت یا جرم را محتمل دانسته و پرونده را با کیفرخواست به دادگاه کیفری فرستاده یا اساساً جرمی اتفاق نیفتاده و با صدور قرار منع تعقیب، شکایت را رد می نماید. در دادگاه کیفری نیز قاضی با بررسی پرونده، تصمیم مقتضی را خواهد گرفت و در صورت تحقق جرم نسبت به صدور حکم اقدام می کند.

مرجع صالح رسیدگی به جرم خیانت در امانت

 مرجع صالح رسیدگی به  جرم خیانت در امانت دادگاهی است که مالِ به امانت سپرده شده مطالبه می‌‌گردد و امین از استرداد آن خودداری می‌کند. به طور معمول مراجع رسیدگی کننده درخواست دارند که پیش از ثبت شکایت، اظهارنامه‌ای برای مطالبه مال فرستاده شود و مرجع صالح، نشانی شخصی که مال در دست وی است و اظهارنامه به آن نشانی فرستاده شده را، ملاک عمل قرار داده و پرونده را به دادسرای آن محل ارجاع می دهد.

اثبات خیانت در امانت

خیانت در امانت در حالتی مطرح می شود که مالی به امین سپرده می شود و وی آن را تصاحب، استعمال، تلف یا مفقود نموده و آن را پس نمی دهد. در صورتی که مال مورد امانت موجود باشد، بهتر است مالک یا متصرف قانونی آن را به صورت قانونی به وسیله ی اظهار نامه مطالبه کند . مدارکی که مالک یا متصرف قانونی برای اثبات ادعای خیانت در امانت نیاز دارد، سندی است که نشان دهنده سپردن مال به متهم باشد. این سند می تواند نشان دهنده عقد باشد. مانند عقود عاریه، وکالت می تواند به صورت اوراق قیمومت و ولایت باشد و نیز می تواند به صورت وصی باشد.

شرایط سپردن مال به امین

شرایط سپردن مال به امین عبارتند از :
اگر شخصی مالی را خود به دست آورده باشد، ارتکاب خیانت در امانت توسط وی ممکن نیست. اگر امین فوت کرده و ورثه او مال سپرده شده به امین را تصاحب یا تلف یا مفقود یا استعمال کنند، مرتکب جرم خیانت در امانت نشده اند.
سپرده شدن به یکی ازطرق قانونی.
شرط استرداد مال سپرده شده یا به مصرف معین رسانیدن آن.
بنابراین اگر تعدی یا تفریط ناشی از سهل انگاری یا اشتباه باشد نمی توان برای امین مسئولیت کیفری قائل شد .اگر غاصب مالی را به امین دهد و امین به جای پس دادن به او مال را به صاحب اصلی آن بدهد، مرتکب خیانت در امانت نیست.
تحقق این جرم نیاز به وجود عقد نیست. هرنوع سپرده شدن مال برای هرکار با اجرت یا بی اجرت است. برای تحقق و اثبات خیانت در امانت لزوما بایستی تقصیر ( تعدی یا تفریط ) و سوء نیت مرتکب در استعمال، تصاحب، تلف یا مفقود کردن مال مورد امانت ثابت شود در غیر اینصورت امین از نظر حقوقی ضامن خواهد بود ولی از لحاظ کیفری خیر.

مسئولیت مدنی امین در خیانت در امانت

تصاحب مال مسروقه ی سپرده شده به امین توسط وی، علاوه بر مسئولیت مدنی ممکن است برطبق ماده 662 قانون تعزیرات موجب مسئولیت کیفری نیز بشود. در مورد مال مشاع با توجه به اینکه یکی از ارکان تحقق جرم خیانت در امانت تعلق مال به غیر می باشد و با توجه به آرا وحدت رویه می توان گفت چون هر شریک در جزء جزء مال مشاع مالکیت دارد لذا عنصر متعلق مال به غیر وجود ندارد و خیانت در امانت در مورد مال مشاع اصولا قابل پذیرش نیست .

مدارک لازم جهت اثبات خیانت در امانت

-رسید امانی مالی که صاحب مال آن را به امانت سپرده است و مالک خواستار استرداد و مطالبه‌ی آن از امین است.
-تنظیم اظهارنامه و سپس دادخواستی مبنی بر شکایت به دادسرا.
-شهودی برای اثبات این جرم باید به همراه کلیه مدارک و مستندات ارائه شود.

مجازات قانونی جرم خیانت در امانت

هرگاه اموال منقول یا غیر منقول یا نوشته هایی از قبیل سفته و چک و قبض و نظایر آن به عنوان اجاره یا امانت یا رهن یا برای وکالت یا هر کار با اجرت یا بی اجرت به کسی داده شده و بنا بر این بوده است که اشیاء مذکور مسترد شود یا به مصرف معینی برسد و شخصی که آن اشیاء نزد او بوده آنها را به ضرر مالکین یا متصرفین آنها استعمال یا تصاحب یا تلف یا مفقود نماید به حبس از شش ماه تا سه سال محکوم می شود.

مجازات عدم اثبات خیانت در امانت

اگر صاحب مال اقدام به شکایت از فردی کند که مالی را برای امانت به او سپرده بود که آن شخص خیانت در امانت کرده است و نتواند ادعای خود را اثبات کند، فرد مقابل هم می‌تواند شکایتی با عنوان افترا به صاحب مال داشته باشد. در صورتی که اثبات شود که شخص مالک با قصد و نیت بد به فرد تهمت وارد کرده است، مجازات حبس از یک ماه تا یک سال به همراه 74 ضربه  شلاق در انتظارش خواهد بود.

تفاوت خیانت در امانت با سرقت و کلاهبرداری

جرم خیانت در امانت در زمره جرایم مقید است و رفتار مرتکب، منتهی به نتیجه خاصی می‌شود. بدین ترتیب ورود ضرر به مالک یا متصرف، بر اثر فعل مرتکب، لازمه تحقق خیانت در امانت می باشد.
در کلاهبرداری، نتیجه جرم، بردن مال غیر است، در حالی که انتفاع کلاهبردار یا فرد مورد نظر وی از آن نیز شرط است اما در جرم خیانت در امانت، فقط ورود ضرر به مالک یا متصرف شرط است، حتی اگر خود خائن از مال منتفع نشده باشد.
در کلاهبرداری متهم با توسل به اقدامات متقلبانه، مال غیر را به دست می‌آورد، در صورتی که در جرم خیانت در امانت زیان‌دیده از جرم، با میل و رضای خود مال خود را در اختیار متهم می‌گذارد. تفاوت جرم خیانت در امانت با سرقت نیز این است که در سرقت مرتکب مال غیر را به طور مخفی می‌رباید.

نظریه شماره 1290/96/7

با رعایت مواد 11 قانون مدنی و 674 کتاب تعزیرات قانون مجازات اسلامی،
وجه نقد و پول موضوع بزه خیانت در امانت می‌تواند قلمداد گردد یا خیر؟
چنانچه بابت ثمن معامله یک فقره چک تحویل بایع گردد لیکن بیع اقاله گردد و طرفین توافق نمایند که چک در ید بایع امانت باشد لیکن بایع بدون حق قانونی اقدام به برگشت نمودن چک متنازع فیه نماید با رعایت شرط تقارن میان عناصر مادی و معنوی جرم آیا بزه خیانت در امانت محقق شده یا آنکه متضرر صرفاً از طریق دادخواست حقوقی باید احقاق حق نماید.
نظریه مشورتی:
وجه نقد یا پول نیز می‌تواند موضوع بزه خیانت در امانت باشد با این توضیح که چنانچه وجه نقد یا پول به عنوان امانت به شخصی سپرده شود و بنا بوده که عیناً مسترد گردد یا به مصرف معینی برسد و شخصی که پول نزد وی امانت بوده وجوه مذکور را مسترد ننماید یا به مصرف دیگری برساند یا تصاحب یا تلف یا مفقود نماید، موضوع می‌تواند از مصادیق جرم ماده 674 قانون مجازات اسلامی 1375 باشد.
در فرض سؤال با توجه به اینکه از تاریخ توافق طرفین به اقاله معامله، چک موضوع ثمن معامله در ید بایع به عنوان چک امانی محسوب می‌شود و در صورت عدم استرداد آن یا استفاده از آن و بطور کلی با حصول سایر شرایط بزه خیانت در امانت، موضوع می‌تواند از مصادیق بزه ماده 674 قانون مجازات اسلامی 1375 باشد.

نظریه مشورتی شماره 7/97/3321

در ماده 674 قانون مجازات اسلامی،
از واژه (سپردن) برای تحقق جرم خیانت در امانت استفاده نشده،
بلکه فعل مجهول (داده شده) به کار رفته است که البته (سپردن)، فرد اجلای آن است،
در نتیجه آنچه مدنظر قانونگذار بوده وجود رابطه امانی به هر طریق اعم از قراردادی یا قانونی است.
در نتیجه در فرضی که وکیل که امین محسوب می شود، وکالت در اخذ مال داشته،
پس از دریافت مال از رد آن به موکل خودداری می نماید،
به شرط تحقق سایر شرایط مقرر در ماده مرقوم، ممکن است علاوه برضمان نسبت به مال موصوف، مرتکب جرم خیانت در امانت نیز شده باشد.